بررسی میزان افت شنوایی در کــــارگران واحد های صنعتی دارای آلودگی صوتی شهرستان زنجــان، سال ۱۳۸۱

خلاصه سابقه و هدف: صدا از عوامل فیزیکی آزاردهنده برای بیشتر کارگران و از علل مهم افت شنوایی حسی عصبی محسوب می شود. در این بررسی کارگران واحدهای صنعتی شهرستان زنجان که دارای تراز بالای صوتی بودند، در سال 1381 مورد سنجش شنوایی قرار گرفتند تا میزان فراوانی و شدت افت شنوایی ناشی از سروصدا در آن ها تعیین گردد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی, 2004 نفر از کارکنان شاغل در پنج واحد صنعتی شهرستان زنجان (ایران ترانسفو,پارس سوئیچ, فولاد آگفا, زنجان چوب و شیر پاستوریزه) به صورت سرشماری، مورد آزمون شنوایی سنجی قرار گرفتند. افراد دارای سابقه ی گرفتاری و افت شنوایی انتقالی از یافته ها خارج گردیدند. معیار اطلاق افت شنوایی, آستانه ی شنوایی حداقل 30 دسی بل در فرکانس 4 کیلو هرتز در نظر گرفته شد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی طبقه بندی و ارایه شدند. یافته ها: از مجموع 2004 نفر نمونه، 1395 نفر (6/69 درصد) آستانه ی شنوایی در محدوده ی طبیعی داشتند. 1 نفر زمینه ی کاهش شنوایی را از قبل داشته و 58 نفر (9/2 درصد) افت شنوایی انتقالی, 7 نفر افت شنوایی از نوع مخلوط و 543 نفر (27 درصد) افت شنوایی ایزوله ی نوع حسی عصبی داشتند که از این تعداد 311 نفر مبتلا به افت شنوایی دوطرفه, 124 نفر یک طرفه در گوش چپ و 108 نفر یک طرفه در گوش راست بودند. پس از حذف مواردی که سن بالای آن ها می توانست علت افت شنوایی آن ها محسوب شود، آمار نهایی افت شنوایی ناشی از سروصدا به میزان 5/22 درصد به دست آمد. از نظر شدت افت شنوایی در هر گوش 6/53 درصد موارد از نوع خفیف؛ 3/27 درصد از نوع متوسط؛ 9/14 درصد از نوع متوسط تا شدید؛ 9/2 درصد از نوع شدید بودند و 3/1 درصد کری عمیق داشتند. نتیجه گیری و توصیه ها: یافته های مطالعات مشابه داخلی و خارجی نمایان گر نتایج متنوعی است که به دلیل تفاوت سطح آلودگی صوتی در واحدهای صنعتی مختلف و نیز شرایط فرهنگی متفاوت از نظر کنترل صوت است. یافته ی این تحقیق نشان دهنده ی ضرورت توجه هر چه بیشتر به استفاده از وسایل محافظ شنوایی می باشد. انجام تحقیقات بیشتر در خصوص تغییر موقت یا دایمی آستانه شنوایی توصیه می گردد.